woensdag 20 november 2013

Het leven van Chris van de Velde

Tijdens de Tweede wereldoorlog ontmoet een Nederlandse militair David een Engelse jonge dame Doreen. Op 4 februari 1945 wordt de kleine Christopher geboren te Stafford (Engeland). In 1947 Verhuizen ze naar Nederland.

Tussen 1957 – 1963 volgt hij middelbaar onderwijs in Rijks HBS Venlo (NL). Het waren voor hem moeilijke jaren waar hij hard moest blokken. In zijn vrije tijd kon hij bij oude kaarten wegdromen over verre bestemmingen.

In 1963 ondernam hij met een vriend een fietstocht naar Engeland. Ze haalden daar de gazetten door opgepakt te worden als inbrekers (eigenlijk waren ze gewoon hun tentje in de donker in de tuin aan`t opzetten).

Zijn legerdienst start hij bij de Genie in Vught, Nederland.

Hij zet de eerste stap op de arbeidsmarkt bij Staatsmijnen (huidige DSM) waar hij 's avonds ook nog een opleiding 'technisch ingenieur' kreeg.

Vanwege zijn vaardigheid in het Engels kon hij voor het bedrijf fabrieken mee gaan opstarten in Normandië, Texas, Japan, New Orleans. Zijn jongensdroom werd dus werkelijkheid. Zijn enige teleurstelling was dat de wereld zo klein was (met het vliegtuig was je in enkele uren in een ander continent).

Intussen was hij een eerste keer getrouwd waar later een dochter, Sylvia, uit zou voortvloeien..

In 1971 gaat hij voor een Belgisch bedrijf naar Angola. Hij werkt daar in een ijzerertsmijn. Tijdens zijn lange verblijf op deze afgezonderde plaats, onder de mensen, in de natuur, ondervind hij dat hij nu pas een plaats echt leert kennen. De wereld was weer groot geworden. Sindsdien zal hij alle plaatsen die hij verder zal bezoeken echt bezoeken, onderzoeken, beleven …

1972-1974/1974-1976 Terug gekomen en Geologie gestudeerd in Brussel en Gent (Rijks Universiteit Gent, Vrije Universiteit Brussel).

Na zijn studies gaat hij voor SCR-Sibelco werken waar hij uiteindelijk ook zijn carrière zal afsluiten. (1976 – 2006). Daar zal zijn aandacht getrokken worden door een bevallige bediende uit Hoboken. “Ah werkt gij hier ook?” zei hij op een nogal lompe wijze. Toch spreken ze af en hun liefde voor elkaar begint te groeien.

Na enkele weken krijgt Chris een aanbieding voor een job in de VS. Aarzelend vraagt hij zijn nieuwe liefde of zij zou meekomen. Na een volmondige en vastberaden JA maken ze nog snel hun trouwplannen. Tot zijn laatste dag bewonderde Chris deze beslissing. Op 19 november 1982 stappen Chris en Noëlla in het huwelijksbootje.

In de VS bestaat zijn werk er vooral uit om op verschillende plaatsen fabrieken te leiden en op te waarderen. Intussen worden Kevin, in 1983, en Gwennie, in 1985, te Tracy (California) geboren. Na enkele jaren in Tracy te vertoeven verhuist de familie naar Weaverville, North Carolina.

Familie was belangrijk, ook in de toekomst, en bij een eerste opportuniteit wordt de beslissing genomen om terug naar België te verhuizen. Hij kwam iets later over.

Na 9 maanden in Zoerle Parwijs te wonen, verhuizen ze definitief naar Blauberg. Een plaats dat, na steeds rondgereisd te hebben, een thuis werd.

Hij bleef voor zijn werk reizen in Europa, voor een lange periode in Brazilië en later in Rusland en het Midden Oosten. Zijn specialiteit was het uitvoeren van projecten, bouwen van zandwinnings-installaties en het zoeken naar goed zand. Naast Engels, Duits en Frans, leerde hij nog Portugees en Spaans om toch steeds zelf met de mensen ter plaatse te kunnen babbelen. In andere landen leerde hij op zijn minst enkele woorden. Zo werden zijn business reizen , reizen die hij ten volle benutte om streken te ontdekken in al zijn facetten.

In de schoolvakanties plande hij voor het gezin steeds wandel- of fietsvakanties al dan niet in de vorm van een trektocht. Zo kwamen ze in Engeland, Wales, Ierland, Denemarken, Frankrijk, Duitsland, Tsjechië en dan vooral in Spanje. Vooral Teruel (Aragon) en Castillië waren zijn favoriete streken. In de weekenden werd er ook dikwijls gewandeld.

Gezondheid en fitheid waren immers belangrijk voor hem. Hij zei altijd “Gezondheid is buitenshuis bewegen als in stappen en fietsen op tempo. Slapen doe je in een onverwarmde slaapkamer met het venster open, en.......heel belangrijk: elke dag wijn drinken” (Dat had hij van zijn ervaringen in Angola waar toen hij pas nadat de wijn van zijn Portugese collega`s uitgeput geraakte, zwaar ziek werd.)

Hij was steeds plichtbewust tov zijn werk en zijn collega`s bij Sibelco. Hij nam verantwoordelijkheid, was gedreven en was er steeds om collega`s te helpen. Op het einde van zijn carrière moderniseerde de bedrijfsstructuren en zag hij de sfeer veranderen, procedures verstrengen, het bedrijf minder familiaal worden waardoor hij zonder veel moeite op prepensioen ging.

Hier ontsprong een nieuwe fase in zijn leven. Hij ging aan de slag in het huis; een nieuwe keuken, nieuwe badkamer, een terras voor de vrouwen (moeder en dochter), een onderhoudsvriendelijk ontwerp voor de tuin, afwerken van enkele kamers...

Hij kon ook eindelijk meer tijd gaan besteden aan een grote passie van hem, nl. Flight Simulator. Het begon bij een verjaardagskado (Space Simulator waarop een versie van Flight Simulator volgde) aan zijn zoon jaren terug, het groeide uit tot een geliefde bezigheid in zijn beperkte vrije tijd. Als gepensioneerde bouwde hij zijn eigen cockpit met de benodigde instrumenten, hij ontwierp scenery's en startte een blog om mensen daarin te helpen. Het moest allemaal zo realistisch als mogelijk zijn. Hij sloot zich tevens ook aan bij de 27th Squadron (FS-club). Uren vloog hij achter zijn computer, informatie opzoekend over de streken waar hij kwam.

Hij was een echte kennisdrager (en hij bleef lezen) en talenknobbel, maar ook een creatieveling. Hij was een begaafd tekenaar, maar bleek ook een geboren muzikant te zijn. Op een stille moment probeerde hij wat geluid uit een chanter te krijgen waarna hij op een zeer korte tijd ,onder begeleiding van Noëlla, op de doedelzak nummers begon mee te spelen. Hij had altijd al die interesse gehad, maar nooit de tijd.
Elke ochtend werd er geoefend met Noëlla , bij mooi weer oefende hij in de Averbodese heide. Hij zei “Wat 's morgens helpt te ontspannen, is een uur lang op de bagpipes spelen, na een uur heb ik dan een gevoel van meer energie, mijn bloed stroomt dan waarschijnlijk wat beter.” Uiteindelijk heeft hij overlaatst samen met Noëlla een eerste publieke optreden gedaan waarvan hij en de omstaanders zeer content waren.

Hij spendeerde ook heel veel tijd met het terugkijken op zijn reizen. Op Google Earth spendeerde hij uren met het reconstrueren van zijn rondreizen en maakte daar albums van. Enkele zijn nog te bewonderen op zijn blog.

Een nieuwe passie startte toen zijn twee kleinzonen geboren werden. Tegen zijn eigen verwachtingen in, genoot hij enorm van zijn kleinkinderen. Zolang hij de pampers niet moest verversen. “Ik ververs wél geen luiers!” zei hij altijd (uiteindelijk heeft hij dit toch twee keer gedaan). Hij kon uren doorbrengen met zijn kleinzonen, in zijn armen, in de tuin, … Hij heeft ooit gezegd : “Ik heb voor beide kleinzonen in feite enorm veel geduld, meer zelfs, veel tijd en inspanning over. Ik had dat nooit niet van mezelf gedacht.” Jammer dat hij deze periode zo kort heeft mogen meemaken en zijn volgende kleinkinderen nooit zal zien.

Zijn einde is dan gekomen op die donderdag avond 14 november 2013. Hij volgde soms een cursus bij het Davidfonds over historische onderwerpen en kwam dan eens samen met een vriend om hierover te discussiëren (dat deed hij toch o zo graag). Te voet ging hij naar de “Pejer” (café Den Hulst) (hij greep elk moment aan om aan lichaamsbeweging te doen). Daar bij de eerste slok van zijn smakelijke frisse pint gebeurde het ondenkbare.

Chris van de Velde 1945-2013


maandag 21 oktober 2013

Windows7 and XP in a home network for Prepar3D

When I installed Prepar3D on my computer I assigned it to a vacant drive, assuming that during the installation a separate folder would be created with the name Prepar3D. That didn't happen and now the Prepar3D FlightSmulator is installed on the drive as a collection of folders and files.
This became problematic when I wanted to have a Flight Planning programm on a second computer using a home network. More specifically: sharing a wholedrive, in my case the H-drive
I will outline the steps used to allow access to this H-drive.
(my computer uses the Dutch language, an English translation is shown on a white background)


Open the explorer and select (right mouse click!) the H-drive in the selection menu of the Computer root and click on the Properties entry.





The Properties window appears, first click on the Sharing tab









Then press Advanced Sharing.











Place a check mark in the box Share this folder.














After check-marking the box the window is activated, then press Permissions.

 
















A new window appears with Everyone already selected in the usernames section at the top. Enter check-marks in the boxes not yet marked: Full control and Change. Then press Apply.


















Press, OK, then OK again, to return to the drive properties window.


Now we need to apply the share procedure again!!

Press the Security tab, a new window appears. Then click on Edit.


 In “Group and User names” there is no “everyone” entry, so this name needs to be added.
Press the Add button.
 A new window allows Everyone to be typed into the lower section.
Type “everyone”.

 Then press OK.





 Now there is “everyone” listed in the upper section. Select the entry “everyone”

Notice that in the permission section in the lower part of the window, Full Control and Change have not been checked.














 Place check marks in the Full Control and in the Change boxes (1).
Then press the Apply button (2).


Now press OK to return to the drive properties window.






 Now open explorer and look at the Prepar3D-drive  image in the root of your computer, the image has changed, it shows that this drive is being shared.




The H-drive, with the name "Prep3D-opslag", is now configured to be shared. Applications like SimConnect can now be used successfully.

donderdag 10 oktober 2013

Runway Lighting

The default settings for the lighting on and around the runways is often very unrealistic. Some airports ae visible at long distance just because of the bright VASI lights. On the other hand, when having to land in low visibility conditions, like heavy fog, seeing the approach lighting on time is very helpfull. 


The specific changing of the brightness can be accomplished with entries in the FSX.cfg, or Prepar3D.cfg files. These files in Windows7/8 are located in: C:\users\ Name\AppData\Roaming\Microsoft\FSX   C:\users\ Name\AppData\Roaming\Lockheed Martin\Prepare3D 

When this cfg file is opened in NotePad the following lines can be inserted in the section: 

[Display]

RUNWAY_LIGHTS_SURFACE_SCALAR=0.75
RUNWAY_LIGHTS_VASI_SCALAR=0.5
RUNWAY_LIGHTS_APPROACH_SCALAR=0.75
RUNWAY_LIGHTS_STROBE_SCALAR=0.65 

The values can be adapted. Lowering the VASI number has a significant effect.